Blij gevoel

Zondag 27 januari 2019. Geplaatst onder: ADHD door Pip

Ik ben gek op mijn buurman Harry. Buurvrouw Maaike weet ervan af en moet er wel om glimlachen. Harry is hier niet van op de hoogte maar ik word altijd blij als ik hem zie. Volgens Maaike en Kees lijken we wat op elkaar qua gedrag.

De eerste keer gingen we met de trein op stap, Maaike, Yvette en ik. Kaartje voor het paaltje, piep. En Maaike is erdoor. Piep, Yvette is erdoor. Ik dus niet. 'Verdorie' denk ik, maar Maaike onderbreekt mijn gedachte al. 'ohh dat zou Harry nou ook doen. Kaartje voor het paaltje met het rode kruis houden.' Huh…'ja hoor', zegt Maaike. Ik voel de spanning uit mijn nek wegdrijv

In de trein wil ik toch even meer weten over buurman. De buurvrouw vertelt. 'Mmmm, heel herkenbaar', denk ik. Vervolgens heb ik een ontspannen dag want ach, Maaike is wel wat gewend en Yvette kent me.

Maaike doet, net als Kees, de boodschappen voor een verjaardag. Harry zorgt dat iedereen zijn natje en zijn droogje krijgt. Als ik op de verjaardag aanwezig ben zie ik het ook, 'waar blijft mijn wijn???' 'Ik heb nog geen taart gehad', hoor ik. Ik geniet met emmers. Niemand die er over valt. Iedereen wacht rustig af en ondertussen wordt Harry natuurlijk wel geplaagd. Zoonlief vraagt iets en ik zie gewoon dat het bij Harry ook Busy in the headquarters (zijn brein) wordt. Wat is dit herkenbaar.

Af en toe valt Maaike bij ons thuis binnen voor een kop koffie of thee. Zeker als Yvette erbij zit, kan ik het wel schudden. Het duurt even voor er koffie en thee is, want ik wil alles ook horen en ben afgeleid. Nou, wat hebben ze dan weer plezier met elkaar. 'Is het weer busy in the headquarters Pip?' Zeg, ik ren gewoon heen en weer met koffie, koek en thee, denk ik dan, hoezo busy? 'Dat heeft Harry ook' hoor ik dan.

Na het koken, een chaos in de keuken. Ohh wat genieten ze weer van elkaar. Eigenlijk wel leuk om te zien en eigenlijk voel ik me dus volledig begrepen door Harry.

Ja, horloge kwijt. 'Leg het dan op een vaste plek', zegt Kees en dat vinden de dames ook. Dikke pret aan tafel en ik glimlach maar mee.

Later ga ik even een kaartje op de bus doen, even eruit. Als ik terugkom staat Kees al te grijnzen in de gang. Die kaart, die op de trap ligt, die moest toch op de brievenbus? Hoe kun je nu de kaart vergeten als je naar de brievenbus loopt. 'Ach', zeg ik dan, 'dat heeft Harry nou ook…en ik krijg er een blij gevoel van'

Pip

Lees nu de vorige blog van Pip